Mijn eerste 200 km duurtraining van het jaar

Mijn trouwe Merida 901 met bepakking

Trainen op duur dat doe ik graag. Als ik het heb over duur dan heb ik het over lange afstanden.
Prachtig vind ik dat een route uitstippelen op de kaart en vervolgens deze voelen in je benen.
Mijn duurtraining van vandaag ging als zo vaak richting Belgie. Dit keer moest ik het niet te makkelijk maken, er moest bepakking mee. Met mijn vakantie Milaan - Genova - Napoli in het vooruitzicht wil ik natuurlijk wel weten hoe de conditie is.

Met afgeladen Ortlieb tassen aan mijn bagage drager en mijn trouwe Merida 901 randoneur vertrok ik uit Goes. Het enige nadeel voor mij van bepakking achter, is het opgang komen. Mijn bepakte fiets is net een trein, als hij opgang is blijft hij dat ook. Luxe villa's in Brasschaat en in elk dorp een Café, gelukkig waren ook de bakkers open op zondag. Drie bakkers heb ik in totaal bezocht de calorieën vlogen er dan ook af.
Belgische wegen lopen vaak niet recht, dit maakt het fietsen voor mij avontuurlijker. Al is het wel is makkelijk dat je weet dat je de snelste route hebt naar je gekozen plaats.
Na de nodige draaien besloot ik bestemming Herentals maar over te slaan. Via de bossen bereikte ik aan het Albert kanaal een bekend Jaagpad, waar ik van weet dat deze eindigt in Schoten (Antwerpen). Mijn benen waarderen die rechte stukken altijd goed en met een blik in de verre verte stampte ik vrolijk verder.

Wat zou ik doen de snelle terugweg over Stabroek of de lange omweg over Putte. Mijn teller gaf aan dat ik nog de nodige kilometers moest maken. Mijn gedachte zij "vandaag ga je voor die 200 km ". Van de bossen van Putte naar de oesterputten in Yerseke, wat kan contrast in landschap toch mooi zijn. Thuis aangekomen zat die bank dan ook wel erg lekker. De benen ging languit en de tv ging aan op Sporza waar ik uitzicht had op het prachtige eiland Ischia. Hier waren de renners in de Giro aan het strijden voor hun roze trui.

Lang leve de Belgische zondag bakker !

route belgie